Biografi Présidén Soekarno
Présidén kahiji Republik Indonésia, Soekarno anu dawam digeroan Bung Karno, lahir di Blitar, Jawa Wétan, 6 Juni 1901 sarta maot di Jakarta, 21 Juni 1970. Bapana ngaranna Raden Soekemi Sosrodihardjo sarta indungna Ida Ayu Nyoman Rai. Sawaktu hirupna, anjeunna miboga tilu pamajikan sarta dikaruniai dalapan anak. Ti pamajikan Fatmawati miboga anak Guntur, Megawati, Rachmawati, Sukmawati sarta Guruh. Ti pamajikan Hartini miboga Taufan sarta Bayu, sedengkeun ti pamajikan Ratna Sari Dewi, wanoja turunan Jepang ngaranna pituin Naoko Nemoto miboga anak Kartika..
Mangsa leutik Soekarno ngan sawatara warsih hirup babarengan kolotna di Blitar. Sawaktu SD nepi ka tamat, anjeunna cicing di Surabaya, indekos di imah Haji Oemar Said Tokroaminoto, pulitisi kawakan pangadeg Syarikat Islam. Saterusna nuluykeun sakola di HBS (Hoogere Burger School). Waktu diajar di HBS éta, Soekarno geus menggembleng jiwa nasionalismenya. Saucul lulus HBS warsih 1920, pindah ka Bandung sarta melanjut ka THS (Technische Hoogeschool atawa sakola Tekhnik Luhur anu ayeuna jadi ITB). Manéhna junun ngahontal gelar "Ir" dina 25 Méi 1926.
Saterusna, anjeunna ngarumuskeun ajaran Marhaenisme sarta ngadegkeun PNI (Partéi Nasional lndonesia) dina 4 Juli 1927, jeung tujuan Indonésia Merdika. Balukarna, Walanda, ngasupkeunana ka panjara Sukamiskin, Bandung dina 29 Désémber 1929. Dalapan bulan saterusna anyar disidangkan. Dina pembelaannya dijudulan Indonésia Menggugat, anjeunna némbongkeun kemurtadan Walanda, bangsa anu ngaku leuwih maju éta.
Pembelaannya éta nyieun Walanda beuki ambek. Ku kituna dina Juli 1930, PNI ogé dibubarkan. Sanggeus leupas dina warsih 1931, Soekarno ngagabung jeung Partindo sarta sakaligus mingpinna. Balukarna, anjeunna ditéwak deui Walanda sarta dipiceun ka Ende, Flores, warsih 1933. Opat warsih saterusna dipindahkan ka Bengkulu.
Sanggeus ngaliwatan perjuangan anu cukup panjang, Bung Karno sarta Bung Hatta memproklamasikan kamerdikaan RI dina 17 Agustus 1945. Dina sidang BPUPKI tanggal 1 Juni 1945, Ir.Soekarno mengemukakan alpukah ngeunaan dasar nagara anu disebutna Pancasila. Tanggal 17 Agustus 1945, Ir Soekarno sarta Drs. Mohammad Hatta memproklamasikan kamerdikaan Indonésia. Dina sidang PPKI, 18 Agustus 1945 Ir.Soekarno terpilih sacara aklamasi minangka Présidén Republik Indonésia anu kahiji.
Saméméhna, anjeunna ogé junun ngarumuskeun Pancasila anu saterusna jadi dasar (idéologi) Nagara Kahijian Republik Indonésia. Anjeunna narékahan mempersatukan nusantara. Komo Soekarno usaha menghimpun bangsa-bangsa di Asia, Afrika, sarta Amérika Latin jeung Konférénsi Asia Afrika di Bandung dina 1955 anu saterusna ngembang jadi Gerakan Non Blok.
Pemberontakan G-30-S/PKI ngababarkeun krisis pulitik hébat anu ngabalukarkeun tampikan MPR luhur pertanggungjawabannya. Sabalikna MPR mengangkat Soeharto minangka Pajabat Présidén. Kaséhatanana terus memburuk, anu dina poé Minggu, 21 Juni 1970 manéhna maot di RSPAD. Manéhna disemayamkan di Wisma Yaso, Jakarta sarta dimakamkan di Blitar, Jatim di deukeut astana ibundanya, Ida Ayu Nyoman Rai. Pamaréntah menganugerahkannya minangka "Pahlawan Proklamasi".
Mangsa leutik Soekarno ngan sawatara warsih hirup babarengan kolotna di Blitar. Sawaktu SD nepi ka tamat, anjeunna cicing di Surabaya, indekos di imah Haji Oemar Said Tokroaminoto, pulitisi kawakan pangadeg Syarikat Islam. Saterusna nuluykeun sakola di HBS (Hoogere Burger School). Waktu diajar di HBS éta, Soekarno geus menggembleng jiwa nasionalismenya. Saucul lulus HBS warsih 1920, pindah ka Bandung sarta melanjut ka THS (Technische Hoogeschool atawa sakola Tekhnik Luhur anu ayeuna jadi ITB). Manéhna junun ngahontal gelar "Ir" dina 25 Méi 1926.
Saterusna, anjeunna ngarumuskeun ajaran Marhaenisme sarta ngadegkeun PNI (Partéi Nasional lndonesia) dina 4 Juli 1927, jeung tujuan Indonésia Merdika. Balukarna, Walanda, ngasupkeunana ka panjara Sukamiskin, Bandung dina 29 Désémber 1929. Dalapan bulan saterusna anyar disidangkan. Dina pembelaannya dijudulan Indonésia Menggugat, anjeunna némbongkeun kemurtadan Walanda, bangsa anu ngaku leuwih maju éta.
Pembelaannya éta nyieun Walanda beuki ambek. Ku kituna dina Juli 1930, PNI ogé dibubarkan. Sanggeus leupas dina warsih 1931, Soekarno ngagabung jeung Partindo sarta sakaligus mingpinna. Balukarna, anjeunna ditéwak deui Walanda sarta dipiceun ka Ende, Flores, warsih 1933. Opat warsih saterusna dipindahkan ka Bengkulu.
Sanggeus ngaliwatan perjuangan anu cukup panjang, Bung Karno sarta Bung Hatta memproklamasikan kamerdikaan RI dina 17 Agustus 1945. Dina sidang BPUPKI tanggal 1 Juni 1945, Ir.Soekarno mengemukakan alpukah ngeunaan dasar nagara anu disebutna Pancasila. Tanggal 17 Agustus 1945, Ir Soekarno sarta Drs. Mohammad Hatta memproklamasikan kamerdikaan Indonésia. Dina sidang PPKI, 18 Agustus 1945 Ir.Soekarno terpilih sacara aklamasi minangka Présidén Republik Indonésia anu kahiji.
Saméméhna, anjeunna ogé junun ngarumuskeun Pancasila anu saterusna jadi dasar (idéologi) Nagara Kahijian Republik Indonésia. Anjeunna narékahan mempersatukan nusantara. Komo Soekarno usaha menghimpun bangsa-bangsa di Asia, Afrika, sarta Amérika Latin jeung Konférénsi Asia Afrika di Bandung dina 1955 anu saterusna ngembang jadi Gerakan Non Blok.
Pemberontakan G-30-S/PKI ngababarkeun krisis pulitik hébat anu ngabalukarkeun tampikan MPR luhur pertanggungjawabannya. Sabalikna MPR mengangkat Soeharto minangka Pajabat Présidén. Kaséhatanana terus memburuk, anu dina poé Minggu, 21 Juni 1970 manéhna maot di RSPAD. Manéhna disemayamkan di Wisma Yaso, Jakarta sarta dimakamkan di Blitar, Jatim di deukeut astana ibundanya, Ida Ayu Nyoman Rai. Pamaréntah menganugerahkannya minangka "Pahlawan Proklamasi".
sumber : http://kolom-biografi.blogspot.com/2009/01/biografi-presiden-soekarno.html
